Balık Göç Çeşitleri: Tecrübeli Balıkçıların Bilmediği Gerçekler
Balıkların göç çeşitleri, denizlerin ve tatlı suların en etkileyici doğa olaylarından biridir. Aslında birçok deneyimli balıkçı, avladıkları balıkların hangi göç rotalarını izlediğini tam olarak bilmeden yıllarca balık avlıyor. Bu bilgi eksikliği, başarılı bir av deneyiminin önündeki en büyük engellerden biri olabilir.
Balık göçleri sadece üreme amacıyla yapılmaz, beslenme ve iklim değişikliklerine uyum sağlama gibi farklı nedenlerle de gerçekleşir. Özellikle anadrom, katadrom, oseanodrom ve potamodrom gibi göç türleri arasındaki farkları anlamak, balıkçılık tekniklerinizi geliştirmenize yardımcı olabilir. Bu nedenle, göç dönemlerini ve rotalarını bilen balıkçılar, diğerlerine göre çok daha avantajlı konumdadır.
Gelin daha yakından göz atalım balıkların göç dünyasına ve tecrübeli balıkçıların bile gözden kaçırdığı bu ilginç gerçeklere. Bizim gibi doğaya gönül verenlerin bu bilgileri öğrenmesi, hem doğayı daha iyi anlamamıza hem de daha bilinçli balıkçılık yapmamıza katkı sağlayacaktır.
Balık Göçlerinin Temel Nedenleri
Sucul canlıların hayatında göç, hayatta kalma ve neslin devamı için kritik önem taşıyan doğal bir davranıştır. Balıkların bir alandan diğerine olan düzenli kitlesel hareketleri olağan bir olaydır ve bu hareketler gün içinde veya mevsimsel olarak değişiklik gösterebilir. Peki balıkları kilometrelerce yol katetmeye iten temel nedenler nelerdir?
Üreme amacıyla yapılan göçler
Balıkların göç etmesindeki en yaygın nedenlerden biri üremedir. Birçok balık türü, yumurtalarını bırakmak için özel habitatlara ihtiyaç duyar. Özellikle anadrom balıklar, yumurtlamak için denizden tatlı sulara göç ederler. Pasifik somonu bu davranışın en bilinen örneğidir. Bu balık türü, küçük tatlı su akıntılarında yumurtadan çıkar, denizlere doğru gider ve burada yıllarca yaşar. Daha sonra yumurtadan çıktığı tatlı sulara geri döner, yumurtalarını bırakır ve kısa süre sonra ölür.
Balıklar, yumurtalarının gelişimi ve larvaların sağlıklı büyümesi için ideal koşulları bulabilecekleri alanlara göç ederler. Yumurtaların kuluçkalanması ve larvaların gelişimine uygun alanların tespit edilmesi göçlerin ana sebeplerinden biridir. Yetişkinler, yumurta dökmek için akıntıya karşı yüzerler; yumurtadan çıkan larvalar ise akıntılarla uygun beslenme alanlarına taşınırlar.
Bu hayat döngüsünün çeşitli avantajları vardır: yavruların gelişebileceği uygun ortamların bulunması, tür içinde farklı yaş grupları arasındaki besin rekabetinin azaltılması ve türler arası kannibalizmin (yamyamlık) azalması.
Beslenme kaynaklı göçler
Bazı balık türleri, bol miktarda besin kaynağının bulunduğu bölgelere göç ederler. Özellikle planktonik organizmaların yoğun olduğu alanlar, avcı balıklar için önemli besin kaynaklarıdır. Besin arayışı, balıkların göç etmelerinin önemli nedenlerinden biridir.
Ringa balıkları gibi türler, plankton patlamalarına bağlı olarak göç ederler. Göçleri takip eden balıkçılar, bu bilgiyi kullanarak av miktarlarını artırabilirler. Gelişen teknolojiyle birlikte balıkların göç yollarındaki sıcaklık, tuzluluk ve diğer parametreler daha önceden tahmin edilerek av verimliliği yükseltilebilmektedir.
Besin kaynaklarının mevsimsel değişimleri de göçleri tetikler. Bazı türler, mevsimsel olarak değişen plankton patlamaları nedeniyle göç ederler. Örneğin, hamsi gibi pek çok tür, ilkbahar ve yaz aylarında plankton zengin olan bölgelere göç eder, sonbaharda ise kışlama bölgelerine dönerler. Karadeniz hamsisi nisan ayında kışlama bölgelerinden ayrılır, Karadeniz'in batı ve doğu kıyılarını açıktan takip ederek Türkiye kıyılarını terk eder ve kuzeye doğru göç yapar.
İklim ve çevresel değişimlerin etkisi
İklim koşulları ve çevresel değişimler, balık göçlerini etkileyen diğer önemli faktörlerdir. Su sıcaklığı, ışık düzenlemeleri ve denizel akıntılar gibi çevresel faktörler balıkların davranışlarını etkileyerek göçlerini başlatabilir.
Tuzluluk ve osmotik denge de balık göçlerinin altında yatan önemli nedenlerdendir. Deniz balıkları, tatlı suya göç ederken veya tersi durumda tuzluluk farklarına uyum sağlamak için göç ederler. Örneğin, yılan balıkları tatlı sularda yaşayıp denizlerde üremek için göç ederler.
İklim değişikliği, balık göç rotalarını ve zamanlamalarını önemli ölçüde etkilemektedir. Yapılan çalışmalarda sıcaklıkta gerçekleşen her 1°C'lik artış için kanal yayın balığı yetiştiriciliğinde optimum yetiştirme alanındaki aralığın yaklaşık 240 km kuzeye kayacağı öngörüsünde bulunulmuştur. Küresel ısınma sebebiyle, güney yarım kürede yaşayan balık türleri daha serin olan kuzey yarım küre sularına doğru göç etmektedirler.
Ayrıca, aşırı sıcaklıklar balıkların fizyolojisini de etkiler. Örneğin, su sıcaklığının salmonlar için optimum sıcaklık olan 12.8-17.8°C'nin üzerine çıkması, bu balıkları parazitlere ve hastalıklara karşı daha duyarlı hale getirmektedir.
Balıklar göçlerinde, yerin manyetik alanı, güneş yönü, besin durumu, akıntılar, sıcaklık ve su kalitesi parametreleri gibi çeşitli işaretlerden yararlanırlar. Bu işaretlerin kombinasyonlarını kullanarak ait oldukları su kaynaklarına ulaşabilirler.
Diadrom Göç Türleri
Diadrom göç, balıkların yaşam döngülerinde tatlı ve tuzlu sular arasında gerçekleştirdikleri olağanüstü yolculukların genel adıdır. Bu göçler, balıkların hayatta kalması ve üremesi için kritik öneme sahip olup, su ekosistemlerinin sağlığını da doğrudan etkiler. Diadrom göçler, balıkların yaşam stratejilerine göre üç ana kategoriye ayrılır.
Anadrom balıklar: Denizde yaşayıp tatlı suda üreyenler
Anadrom balıklar, yaşamlarının büyük bir kısmını denizlerde geçirip, yalnızca üreme döneminde tatlı sulara göç eden türlerdir. Bu balıklar, denizlerde büyüyüp beslenir ve cinsel olgunluğa ulaştıklarında, doğdukları tatlı su kaynaklarına geri dönerler. Bu göç sürecinde, anadrom balıklar olağanüstü bir çaba sarf ederler ve kısa zamanda binlerce kilometre yol alabilirler.
En bilinen anadrom balık türleri arasında Pasifik somonu ve deniz alabalıkları (Salmo trutta labrax) bulunur. Pasifik somonu, küçük tatlı su akıntılarında yumurtadan çıkar, denizlere doğru göç eder ve burada yıllarca yaşar. Daha sonra, şaşırtıcı bir doğrulukla, doğduğu tatlı sulara geri dönerek yumurtalarını bırakır ve genellikle kısa bir süre sonra ölür.
Türkiye'nin Karadeniz kıyılarında bulunan deniz alabalığı (Salmo trutta labrax), Karadeniz'e dökülen nehir ve derelerde 1-5 yıl yaşadıktan sonra 15-20 cm boya ulaşınca denize geçer. Cinsel olgunluğa eriştiğinde ise yumurtlamak üzere nehir ve derelere geri döner. Kırmızı beneklerin beyaz halkalarla çevrili olması ve siyah beneklerin yan çizginin altına inmesi ile diğer alabalık türlerinden ayrılır.
Anadrom balıklar, yönlerini belirlemek için yerin manyetik alanı, güneş yönü, besin durumu, akıntılar, sıcaklık ve su kalitesi parametreleri gibi işaretleri kullanırlar. Bazı çalışmalar, salmonların smoltifikasyondan önce ait oldukları ırmağın belirli özelliklerini tanıma kabiliyetine sahip olduğunu göstermiştir.
Katadrom balıklar: Tatlı suda yaşayıp denizde üreyenler
Katadrom balıklar, anadrom balıkların tam tersi bir yaşam stratejisi izlerler. Hayatlarının büyük bir kısmını tatlı sularda geçirirler ve yumurtlamak için denizlere göç ederler. Bu balıkların en bilinen örneği yılan balıklarıdır (Anguilla spp.).
Avrupa yılan balığı (Anguilla anguilla), yaşamının büyük kısmını nehirler ve göller gibi tatlı su ortamlarında geçirir. Üreme zamanı geldiğinde ise binlerce kilometre uzaktaki Sargasso Denizi'ne göç eder. Bermuda Adaları'nın güneydoğusunda bulunan bu alanda yumurtalarını bırakır. Yumurtadan çıkan larvalar (leptosefalus) ise akıntılarla Avrupa kıyılarına taşınır.
Yılan balıkları göç sırasında beslenmezler ve vücutlarında depoladıkları enerjiyi kullanırlar. Göç esnasında vücutları bir dizi fizyolojik değişim geçirir; gözleri büyür, renkleri gümüşileşir ve sindirim sistemleri küçülür. Bu değişimler, onları uzun deniz yolculuğuna hazırlar.
Amfidrom balıklar: Üreme dışı nedenlerle göç edenler
Amfidrom balıklar, diğer diadrom balıklardan farklı olarak, üreme amacı dışındaki nedenlerle tatlı ve tuzlu sular arasında göç ederler. Bu balıklar genellikle tuzlu su ortamlarında yumurtadan çıktıktan sonraki birkaç aydan genç balıkçık aşamasına kadar beslenirler ve ardından tatlı sulara göç ederler. Ergin boya ulaşıncaya kadar tatlı sularda yaşarlar.
Tatlı su kefali, amfidrom balıklara güzel bir örnektir. Bu balıklar, beslenme ve büyüme dönemlerinde farklı habitatlar arasında hareket ederler. Avustralya'da yaşayan Gobidae, Eleotridae ve Galaxidae familyası üyeleri de amfidrom balıklara örnek olarak verilebilir.
Diadrom göçler, ekosistemlerin sağlığı için büyük önem taşır. Özellikle, farklı ekosistemler arasında besin ve enerji transferi sağlarlar. Bununla birlikte, barajlar, su kirliliği ve iklim değişikliği gibi faktörler bu göçleri tehdit etmektedir. Bu nedenle, diadrom balıkların göç yollarının korunması, su ekosistemlerinin sürdürülebilirliği açısından kritik öneme sahiptir.
Oseanodrom ve Potamodrom Göçler
Sınırları aşmayan göçler de balıkların yaşam döngüsünde önemli yer tutar. Oseanodrom ve potamodrom göçler, balıkların kendi yaşam ortamları içinde gerçekleştirdikleri yolculuklardır ve bu göçler, ekosistemlerin sağlığı için kritik öneme sahiptir.
Oseanodrom: Deniz içi göçler
Oseanodrom göç, balıkların deniz suları içinde kalmak koşuluyla gerçekleştirdiği hareketlerdir. Bu göçler, hem yatay hem de düşey yönlerde, kısa ve uzun mesafeler arasında değişebilir. Yapılan araştırmalar, uzun mesafe göçü yapan oseanodrom balıkların, genellikle okyanus akıntılarıyla hareket ettiklerini göstermiştir. Bu sayede balıklar enerji tasarrufu sağlarlar.
Karadeniz'de yaşayan ve ekonomik açıdan önemli olan hamsi balığı, tipik bir oseanodrom göçmen türüdür. Karadeniz hamsisi nisan ayında kışlama bölgelerinden ayrılır, Karadeniz'in batı ve doğu kıyılarını açıktan takip ederek Türkiye kıyılarını terk eder ve kuzeye doğru göç yapar. Mayıs ortasından eylül ortasına kadar Karadeniz'in kuzeyinde dağınık sürüler halinde bulunurlar. Yumurtladıktan sonra ekim ayında tekrar Türkiye kıyılarındaki kışlama bölgelerine doğru göçe başlarlar.
Uskumru balığı da Marmara ve Karadeniz arasında düzenli oseanodrom göçler gerçekleştirir. Küçük uskumrular (Marmara'da kışlayan ve üreyen ayrı bir popülasyon) şubatta yumurtlamaya başlar ve mayıs sonuna kadar su sıcaklığının ve tuzluluğun sabit kaldığı 30 metreden daha derinlerde üreme faaliyetlerini sürdürürler. Yumurtlayan uskumrular nisan-mayıs aylarında İstanbul Boğazı'na ve oradan da Karadeniz'e geçerler. Büyük çoğunluğu temel beslenme alanlarına doğru kuzeybatı yönünde batı kıyıları boyunca hareket ederler.
Uskumrunun sonbahar göçü genellikle ekim-aralık ve nadiren ocak ayında gerçekleşir. Yeni nesil uskumrular (10-16 cm boya ulaştıklarında) haziran sonundan eylül sonuna kadar Marmara denizini terk ederler. Bu yavru balıkların çoğu, hızlı büyüdükleri Karadeniz'in kuzeybatı kısmında toplanırlar ve ergin balıklara karışırlar. Oluşan yeni sürüler daha sonra Marmara denizi ve boğaza geriye doğru göçe başlarlar.
Benzer şekilde, palamut balıkları da mevsimsel sıcaklık değişimlerine bağlı olarak göç ederler. Palamutlar kışın Karadeniz soğuduğu için sonbaharda İstanbul Boğazından geçerek Marmara'ya geçer. Kışı Marmara'nın ılık sularında geçirerek ilkbaharda, Karadeniz ısınmaya başlayınca, nisan ve mayıs aylarında tekrar Karadenize dönerler.
Potamodrom: Tatlı su içi göçler
Potamodrom göç (limnodrom göç olarak da bilinir), balıkların yalnızca tatlı sular içinde gerçekleştirdikleri göçlerdir. Bazı tatlısu balıkları, yumurtlamak için göl ve nehirlerin yukarı kısmına, kaynağa doğru göç ederler. Bu göçler yaygın biçimde uygun yumurtlama yeri bulmak amacıyla yapılır, fakat populasyon yoğunluğu, besin arama, akıntılardan ya da yırtıcılardan korunmak gibi başka nedenlere de bağlı olabilir.
Van Gölü'nün endemik türü olan inci kefali (Chalcarburnus tarichi), potamodrom göçün Türkiye'deki en etkileyici örneklerinden biridir. Her yıl üreme döneminde (15 Nisan-15 Temmuz tarihleri arasında) tatlı sulara göç eder. Bu süreçte avlanması yasaklanan inci kefalleri, karşılarına çıkan engelleri zıplayarak aşarlar.
Van Gölü'nün tuzlu ve sodalı suyundan çıkarak göle dökülen akarsulara geçen binlerce inci kefali, akıntının tersine yüzerek olağanüstü bir görsel şölen sunar. Balıkların boylarından kat kat yüksek kayaları aşarak akarsuların yukarı kesimlerine doğru göç ettiği gözlemlenir. İnci kefallerinin göç zamanında akıntıya karşı yüzmesi, çevredeki tüm izleyicileri hayrete düşürür.
Bu doğa olayı, aynı zamanda önemli bir turizm potansiyeli de yaratmaktadır. Erciş Balık Bendi Tabiat Parkı'na gelen yerli ve yabancı ziyaretçiler, Deliçay'da suyun akışının tersine yüzen ve önlerine çıkan engelleri uçarak aşan balıkların eşsiz yolculuğunu izleme fırsatı bulurlar. Van'daki kayıtlara göre, sadece bir ayda yaklaşık 90 bin kişi inci kefalinin göçüne tanıklık etmiştir.
Potamodrom göçler, hem balık popülasyonlarının genetik çeşitliliğinin korunmasına hem de sucul ekosistemlerdeki besin zincirinin sağlıklı işleyişine katkıda bulunur. Dolayısıyla, bu göç yollarının korunması, hem ekolojik açıdan hem de ekonomik balıkçılık faaliyetlerinin sürdürülebilirliği açısından büyük önem taşımaktadır.
Göçmen Balık Türlerinden Örnekler
Göçmen balıklar, farklı ekosistemleri birbirine bağlayan canlı köprüler gibidir. Her bir tür, kendine özgü göç stratejisiyle sucul dünyada hayatta kalma mücadelesi verir. Bu türlerin yaşam döngüleri, doğanın en etkileyici hikâyelerinden bazılarını oluşturur.
Somon ve mersin balığı (anadrom)
Karadeniz somonu (Salmo labrax), Karadeniz'e has endemik türlerden biridir. Doğal dağılım alanı Karadeniz ve Karadeniz ile Azak Denizi'ni besleyen birçok akarsudur. Bu türün anadrom formları Karadeniz'e dökülen büyük akarsular ve nehirlerde bulunmaktadır. Son yıllarda insan faaliyetleri sonucunda, özellikle anadrom formların nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıyadır.
Doğu Karadeniz Bölgesindeki akarsularda yakalanan Karadeniz somunları 13 kg ağırlığa kadar ulaşabilmektedir. Üreme döneminde denizden akarsulara giren somonlar, tercihen çakıllı ve taşlık alanlarda, temiz ve yeterli su akışına sahip bölgelerde yumurtalarını bırakırlar.
Mersin balıkları da anadrom göç yapan balıklardandır ve ülkemizde koruma altındadır. Sivri burun mersin balığı (Acipenser stellatus) ve karaca mersin balığı (Acipenser gueldenstaedtii) gibi türleri Karadeniz'de yaşamaktadır.
Yılan balığı (katadrom)
Yılan balıkları, hayatlarının büyük kısmını tatlı sularda geçirip, üremek için denizlere göç eden katadrom balıklardandır. Avrupa yılan balıkları (Anguilla anguilla) Meksika Körfezi açıklarındaki Sargossa denizinde doğarlar ve akıntılarla Avrupa kıyılarına gelirler.
Yılan balıkları leptosefalus (yaprak şeklindeki larva), cam yılan balığı (glass eel), sarı yılan balığı ve gümüşi yılan balığı evrelerinden geçerler. Özellikle çarpıcı olan, cinsel olgunluğa erişen gümüşi yılan balıklarının 5000 km'lik üreme göçüdür. Bu göç sırasında hiç beslenmeyen balıklar, vücutlarında depoladıkları yağı kullanırlar.
Günümüzde yılan balığı popülasyonları yaklaşık %90 oranında azalmıştır. Bu nedenle "beyaz altın" olarak adlandırılan cam yılan balığı yavrularının kaçak ticareti büyük bir sorun oluşturmaktadır.
Hamsi ve uskumru (oseanodrom)
Hamsi, Karadeniz'in ekonomik açıdan en değerli oseanodrom balıklarındandır. En iyi 21°C su sıcaklığına uyum sağlayan bu tür, nisan ayında kışlama bölgelerinden ayrılarak Karadeniz'in kuzeyine göç eder. Yumurtladıktan sonra ekim ayında tekrar Türkiye kıyılarına döner.
Uskumru balığı da benzer şekilde mevsimsel göçler gerçekleştirir. Sonbahar göçü ekim-aralık aylarında gerçekleşir. Marmara'da kışlayan uskumrular, nisan-mayıs aylarında Karadeniz'e geçerek burada beslenirler.
Tatlısu kefali (amfidrom)
Tatlısu kefali, amfidrom göç yapan balıklara örnektir. Bu balıklar üreme dışı nedenlerle tatlı ve tuzlu sular arasında göç ederler. Yaşamlarını genellikle iç sularda geçirirler, ancak üreme döneminde, akarsularda yaşayanlar akarsuyun kaynak kısımlarına, göllerde yaşayanlar ise göle bağlı akarsulara girerler.
Balık göç çeşitleri arasında farklı stratejiler geliştiren bu türler, sucul ekosistemlerin sağlığı için hayati önem taşır. Bununla birlikte, artan çevresel baskılar nedeniyle birçok göçmen balık türü ciddi tehdit altındadır.
Balık Göçlerinin Ekosistem ve Balıkçılığa Etkisi
Balık göçleri sadece doğanın muhteşem bir gösterisi değil, aynı zamanda ekolojik dengenin ve balıkçılık ekonomisinin temel taşlarından biridir. Göç eden balıklar, ekosistemler arasında hayati bir köprü görevi görürken, insan topluluklarına da geçim kaynağı sağlar.
Besin zincirindeki rolü
Göç eden balıklar, farklı sucul habitatlar arasında besin maddelerini taşıyarak ekosistemlerin sağlığına önemli katkıda bulunurlar. Balık göçleri, ekosistemler arasında besin ve enerji akışını sağlayarak, biyoçeşitliliğin artmasına ve sucul ekosistemlerin zenginleşmesine yardımcı olur. Ayrıca, balık göçleri habitat çeşitliliğini artırır ve farklı habitatlarda biyoçeşitliliği destekler.
Özellikle somonlar gibi anadrom balıklar, denizlerde biriktirdikleri besin maddelerini tatlı su ekosistemlerine taşırlar. Bu balıklar öldükten sonra vücutlarındaki besinler, nehir ekosistemlerinde yaşayan diğer canlılara kaynak oluşturur. Göç eden balıkların besin zincirindeki konumları ve ekosistemdeki diğer türlerle olan etkileşimleri, su altı dünyasının sağlığı için kritik öneme sahiptir.
Balıkçılık ekonomisine katkısı
Türkiye'de balıkçılık sektörünün ekonomiye katkısı yadsınamaz. 2015 yılı verilerine göre ülkemiz tarımında balıkçılığının payı %3,3'tür. 2017 yılında gerçekleşen su ürünleri üretiminin parasal değeri ise 1,5 milyar TL avcılık ve 4 milyar TL yetiştiricilik olmak üzere toplam 5,5 milyar TL'dir.
Su ürünleri ihracatı da önemli bir gelişme göstermiştir. 2002 yılında 27 bin ton olan su ürünleri ihracatımız 2017 yılında 157 bin tona, değer olarak ise 97 milyon dolardan 855 milyon dolara ulaşmıştır. Başta AB ülkeleri olmak üzere aralarında Japonya, ABD, Rusya ve Kore gibi ülkelerin de yer aldığı 80 ülkeye balık ihracatı gerçekleştirilmiştir.
Göç yollarının korunmasının önemi
Ancak göçmen balıkların karşılaştığı tehditler giderek artmaktadır. Küresel ısınma ve iklim değişikliği, balık göç yollarını ve dolayısıyla ekosistemin bütünlüğünü tehdit etmektedir. Su sıcaklığındaki değişimler, balıkların üreme, büyüme oranları ve yumurtlama kapasiteleri üzerinde doğrudan etkilere sahiptir.
İnsan yapımı engeller, özellikle barajlar, balık göçlerini engelleyerek, sucul ekosistemlerin doğal dengesini bozar. Karadeniz'deki Uskumru, Mersin ve Kılıç balıkları gibi değerli türlerin neslinin azalması, bu tehditlerin somut sonuçlarıdır. Oysa balık geçitleri gibi yapılar, göç eden balıkların engelleri aşmasına yardımcı olabilir.
Balık göçlerinin ekosisteme olan olumlu etkilerini korumak için sürdürülebilir avcılık uygulamaları ve habitat restorasyon projeleri hayati önem taşımaktadır. Zira balık göçlerinin korunması, sadece çevresel bir sorumluluk değil, aynı zamanda sosyal ve ekonomik bir zorunluluktur.
Sonuç
Sonuç olarak, balıkların göç davranışları hem doğal ekosistemlerin sağlığı hem de balıkçılık ekonomisi için hayati önem taşımaktadır. Anadrom, katadrom, oseanodrom, potamodrom ve amfidrom göçler, suyun derinliklerinde devam eden ve çoğu zaman gözden kaçan olağanüstü yaşam döngülerinin birer parçasıdır. Balıkların binlerce yıldır sürdürdüğü bu yolculuklar, gerçekten küresel ekosistemlerin işleyişinde kritik rol oynar.
Balık göçlerinin ekosistemler arasında besin taşınmasına katkısı yadsınamaz. Özellikle Karadeniz hamsisi, Van Gölü inci kefali ve deniz alabalığı gibi türler, Türkiye sularında önemli ekonomik değere sahiptir. Bu türlerin göç yollarını anlamak, dolayısıyla daha verimli ve sürdürülebilir balıkçılık uygulamaları geliştirmemize yardımcı olur.
Bununla birlikte, barajlar, su kirliliği ve iklim değişikliği gibi faktörler bu hassas göç yollarını tehdit etmektedir. Bu nedenle, balık geçitleri inşa etmek, habitat restorasyonu yapmak ve sürdürülebilir avcılık uygulamalarını teşvik etmek büyük önem taşır. Aynı zamanda, balık göçleri hakkında daha fazla araştırma ve halkın bilinçlendirilmesi, gelecek nesillerin de bu muhteşem doğa olayından faydalanmasını sağlayacaktır.
Tecrübeli balıkçılar bile göç dönemlerini ve rotalarını tam olarak bilmeden yıllarca avlanabilirler. Balık göç çeşitlerini ve davranışlarını anlayan balıkçılar, denizlerin ve iç suların zenginliklerinden daha sürdürülebilir şekilde yararlanma fırsatına sahip olur. Suyun altındaki bu büyüleyici yolculukların korunması, sadece balık popülasyonlarını değil, aynı zamanda onlara bağlı olan ekosistemleri ve insan topluluklarını da korumak anlamına gelir.